Από το Γιώργο Πιντέρη, ψυχολόγο, διδάκτορα Συμβουλευτικής Ψυχολογίας
www.pinteris.gr
Πιστεύω πως είναι και τα δύο. Όμως, αν η φιλία ήταν μια τούρτα, πόσο κομμάτι παίρνει η ανάγκη και, πόσο η προτίμηση; Εδώ τα ποσοστά διαφέρουν.
Για παράδειγμα:
ΟΝΟΜΑ ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ
Αντώνης 75% 25%
Βασίλης 40% 60%
Γιάννα 20% 80%
Δήμος 70% 30%
Ελένη 51% 49%
Απ’ ό,τι αντιλαμβάνεσαι, οι άνθρωποι αυτοί έχουν διαφορετική συμπεριφορά στο θέμα της φιλίας. Καλό θα ήταν λοιπόν, να ορίσουμε τα κριτήρια με τα οποία ορίζουν τη φιλία. Στο σημείο αυτό, υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον παραδοσιακό και τον σύγχρονο ορισμό της φιλίας:
Ο παραδοσιακός λέει: «Φίλος είναι αυτός που θα σου σταθεί στη δύσκολη στιγμή».
Ο σύγχρονος λέει: «Φίλος είναι αυτός με τον οποίο έχουμε κοινά ενδιαφέροντα».
Θα έλεγα, με βάση τους παραπάνω αριθμούς, ότι οι άνθρωποι που τη φιλία την έχουν σαν ανάγκη πάνω από 50% είναι οι πιο «παραδοσιακοί». Δηλαδή στον παραπάνω πίνακα οι Αντώνης και ο Δήμος είναι κατά βάση φίλοι της ανάγκης. Οι Γιάννα κι ο Βασίλης είναι περισσότερο της προτίμησης.
Κι η Ελένη πού ανήκει; Τι συμπέρασμα να βγάλεις με 51% και 49%; Θα έλεγα ότι στον τομέα αυτό η Ελένη τα έχει ισορροπήσει. Οι φιλίες της είναι 3 ειδών: Παραδοσιακές 51%, σύγχρονες 19%, παραδοσιακές και σύγχρονες 30%.
Προσωπικά πικραίνομαι από τους φίλους που με σκέφτονται μόνον όταν μ’ έχουν ανάγκη. Ευτυχώς υπάρχουν και οι άλλοι φίλοι που η μόνη ανάγκη που μας ενώνει, είναι να διατηρούμε την επαφή και να κάνουμε παρέα.
Πριν ολοκληρώσω τις βασικές σπουδές ένας καθηγητής μας είχε πει: «Αν δεν έχετε, κάντε φίλους πριν αποκτήσετε τον τίτλο ψυχολόγος. Από κει και πέρα, όποιον άνθρωπος και να γνωρίσετε, ακόμα και να γίνετε «κολλητοί» εκείνος θα σας βλέπει πάντα σαν ψυχολόγο».
Η πράξη, έδειξε ότι είχε δίκιο. Με τους πραγματικούς φίλους, η σχέση μας συνεχίζεται. Όλοι οι υπόλοιποι που είχα την ψευδαίσθηση ότι είναι «φίλοι» έχουν εξαφανιστεί. Γι’ αυτό, όποτε ακούς άνθρωπο που σε γνώρισε σαν ψυχολόγο να σε αποκαλεί «φίλο», έχε κατά νου πως αυτό που εννοεί είναι «ψυχολόγος τσάμπα».
