Από το Γιώργο Πιντέρη, ψυχολόγο, διδάκτορα Συμβουλευτικής Ψυχολογίας
www.pinteris.gr
Σίγουρα είμαι ένα άτομο με υψηλή φωτοευαισθησία. Τι θα πει αυτό; Θα πει ότι η συναισθηματική μου διάθεση επηρεάζεται πολύ από τις αλλαγές του φωτισμού. Η ηλιοφάνεια μου δίνει ενέργεια και θετική συναισθηματική προδιάθεση. Η συννεφιά και η σκοτεινιά, μου χαλάνε τη διάθεση και – αν κάτι πηγαίνει στραβά εκείνη την ώρα – άστα να πάνε.
Τα γράφω αυτά, διότι πριν από λίγες μέρες, μπήκαμε στο χειμερινό ωράριο. Δηλαδή, από τη μια μέρα στην άλλη, σκοτεινιάζει απότομα. Ενώ, χθες κοίταζες από το παράθυρό σου στις 6:00 το απόγευμα και ήταν ακόμα μέρα, σήμερα είναι νύχτα! Βέβαια, όλοι γνωρίζουμε πως όσο προχωράει το φθινόπωρο, η μέρα μικραίνει. Ναι, αλλά μικραίνει λίγο-λίγο, όχι απότομα. Αυτή η απότομη αλλαγή του φωτισμού δημιουργεί στον οργανισμό ένα σοκ, ιδιαίτερα αν είσαι άτομο με μεγάλη φωτοευαισθησία, όπως εγώ. Έτσι, ενώ μέχρι προχθές στις έξι το απόγευμα ένιωθα καλά, τώρα στις έξι το απόγευμα με πιάνει κάτι σαν μελαγχολία, εκτός αν γίνεται κάτι ευχάριστο για μένα εκείνη την ώρα. Επειδή όμως, συνήθως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αρχίζει να σκαρφαλώνει πάνω μου ένα ψυχοπλάκωμα. Αν το συνδυάσω με τις εκκρεμότητες που έχω, για τις οποίες νιώθω ενοχές, τότε … «κλάφτα Χαράλαμπε».
Παλαιότερα, αντιδρούσα εκείνη την ώρα, πίνοντας ένα ουίσκι. Τώρα ανάβω την πίπα μου και βγαίνω για αγορά μουσικής … στο διαδίκτυο. Ψάχνω για νέα μουσικά ρεύματα και αυτό μου φτιάχνει το κέφι. Θέλω να πω, αν παρατηρήσεις ότι σε πιάνει μια μελαγχολία γύρω στις έξι το απόγευμα να ξέρεις ότι η αντίδραση αυτή δεν είναι απλώς νορμάλ, είναι και υγιής, διότι είναι αντίδραση του οργανισμού στην απότομη αλλαγή του φωτισμού.
Ένα ακόμα αντίδοτο είναι να ανάψεις εκείνη την ώρα όσο περισσότερά φώτα μπορείς στο χώρο που βρίσκεσαι. Θα μου πεις « και με τη ΔΕΗ τι γίνεται»; Τι να σου πω; Προτιμάς να τα δίνεις στη ΔΕΗ ή σε αντικαταθλιπτικά χάπια;
