Συγγραφέας: Aγάπη Ρωμηού
«Ο αιτών άσυλο θεωρείται ντε φάκτο θύμα του πολέμου που μαίνεται στην πατρίδα του, κάτι που σχεδόν τον εμποδίζει να ψάξει να βρει τη δική του αιτιότητα. Αυτή η τάση να αντιμετωπίζονται ομοιόμορφα όλοι οι πρόσφυγες δεν τους επιτρέπει να υποκειμενικοποιηθούν. Αλλά ο ρόλος του κλινικού δεν είναι να ακούσει τη μοναδικότητα μέσα στην υποκειμενικότητα»;
Στόχος της παρούσας μελέτης είναι να δώσει τον λόγο στο υποκείμενο της προσφυγιάς. Άλλωστε, ο οδηγητικός της μίτος είναι η διαδρομή του. Το κύριο ερώτημα στο οποίο θα πασχίσει να απαντήσει είναι το εξής: τι μπορεί να αποτελέσει τόπο για το υποκείμενο της προσφυγιάς; Ακριβώς η απώλεια του τόπου υπήρξε το έναυσμα της παρούσας έρευνας, και το ξεριζωμένο υποκείμενο εκείνο που την ενέπνευσε. Η επιτόπια, κλινική μας εργασία πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα, έγινε επομένως σ’ έναν «ενδιάμεσο» τόπο, έναν τόπο-πέρασμα. Ωστόσο, το υποκείμενο της προσφυγιάς περνάει από πολλούς «ενδιάμεσους» τόπους προτού κατορθώσει να φτάσει στον τελικό του προορισμό, αν τα καταφέρει. Τα διακυβεύματα και οι ψυχικοί επαναπροσδιορισμοί τού επιβάλλονται σε όποια χώρα κι αν αυτοεξοριστεί αναζητώντας τον δικό του τόπο.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Εκδόσεις: moralia
Αριθμός σελίδων: 417
Έτος έκδοσης: 2024
Τιμή: €16,20
