Από την Κατερίνα Τσιόλα, Ψυχολόγο MSc
Δημιουργό του Heal in Books
«Κάθε που συναντιόμαστε
Επιστρέφω
Στην Εδέμ
Στον πιο βαθύ
Αληθινό εαυτό μου
Και στο σπίτι μου»
Η ποιητική συλλογή της Ελένης Γκίγκα είναι ένα ανθολόγιο ποιημάτων αφιερωμένο στον ανεκπλήρωτο έρωτα. Στον έρωτα που οπισθοχώρησε και που δεν άνθισε λόγω συγκυριών, λόγω διακριτικότητας, λόγω δειλίας – κυρίως λόγω δειλίας. Ωστόσο, παραμένει διαχρονικά κυρίαρχος και πανταχού παρών, αναζητώντας τη θέση του στη ζωή, αλλά και στον θάνατο, των ανθρώπων που ήταν συμμέτοχοι σε αυτόν.
Πώς συμπορεύονται οι άνθρωποι όταν αγαπιούνται αλλά δεν ξέρουν πώς να ζήσουν με αυτό; Τι συμβαίνει στους εραστές όταν χωρίζουν; Όταν πεθαίνουν; Αποχωρίζονται ποτέ στα αλήθεια, αν δεν μπορούν να ξεφύγουν από τον απόηχο του έρωτα τους;
Η Ελένη Γκίκα με την πένα της αναμοχλεύει όλα αυτά τα ερωτήματα που καίνε, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν για αυτά αντικειμενικές απαντήσεις. Όλα είναι θέμα οπτικής. Και έτσι, μέσα από αναδρομές και μνήμες μιας ερωμένης προς τον πάλαι ποτέ εραστή της – άλλοτε με συναίσθημα απόλυτης παράδοσης και άλλοτε με απογοήτευση, θυμό και θλίψη- του απευθύνεται και ψάχνει να απαντήσει.
Στην πραγματικότητα, αυτή η συλλογή είναι κατά κύριο λόγο συλλογή ερωτηματικών, ιδιαιτέρως τα δυο εκ των τριών τελευταίων της ποιημάτων.
Κυριαρχεί η συναισθηματική ένταση, ο πόνος, ο λυρισμός, η αγωνία και πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι αφού η συναισθηματική νηφαλιότητα και το ανεκπλήρωτο σπανίως περπατάνε χέρι χέρι.
Η οπτική του έρωτα σε αυτή τη συλλογή είναι θολή. Ο έρωτας είναι θραύσματα ευτυχίας, το πολύ του δεν αντέχεται. Η μνήμη άλλοτε επιστρέφει και άλλοτε εξαφανίζεται, κάνοντας το τοπίο ακόμη πιο μαγικό. Οι εραστές είναι καθείς τους και μια άβυσσος; η μια παρηγοριά και καταφύγιο της άλλης, ιδίως στα σκοτεινά και στα ανομολόγητα. Οι ευκολίες τους απομακρύνουν, οι δυσκολίες τους φέρνουν κοντά και τους ενδυναμώνουν, τους επιστρέφουν σπίτι τους, ξαναγεννούν τους εαυτούς τους.
Αυτή η ποιητική συλλογή, ακόμα και αν γίνεται σε σημεία ζοφερή, έχει μέσα της τρυφερότητα, αποδοχή, ειλικρίνεια. Το τετελεσμένο της ερωτικής σχέσης – κυρίως λόγω του θανάτου- επιτρέπει την ειλικρινή ματιά σε όσα συνέβησαν και σε όσα δεν πρόκειται να (ξανα)συμβούν ποτέ. Και είναι πάντα ανακουφιστική αυτή η καταγραφή, αυτή η ανάγνωση σε αποχαιρετισμούς που δε θέλουμε να κάνουμε και όσο και αν τους αναβάλλουμε κάποια στιγμή αναπόφευκτα τους βρίσκουμε μπροστά μας. Το ξέρει και η ίδια η ποιήτρια, αφού το τελευταίο ποίημα της συλλογής αυτής τιτλοφορείται «Αποχαιρετώντας έναν κύκλο ζωής».
*Η ποιητική συλλογή της Ελένης Γκίκα «άβυσσος άβυσσον επικαλείται» (2022) κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΩ.
Τα Ψυχο-γραφήματα συνεργάζονται με στήλη με το Heal in Books!
