Ο φόβος των αεροπορικών πτήσεων είναι πολύ συχνός και μάλιστα είναι η κύρια αιτία για την οποία πολλοί δεν κάνουν μακρινά ταξίδια. Όσοι τολμούν να τα κάνουν υποφέρουν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.
Τα κύρια χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου φόβου είναι ο πανικός και το αίσθημα του «σβησίματος». Το άτομο παρουσιάζει έντονη εφίδρωση, ζάλη, ναυτία, δύσπνοια ή μούδιασμα των άκρων. Αυτές οι αντιδράσεις είναι πολύ άσχημες κι αν κάποιος τις παρουσιάσει μια φορά, τότε είναι πολύ πιθανό να φοβάται να ξανανεβεί σ’ αεροπλάνο μήπως ξαναεμφανιστούν, οπότε δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος.
Κανείς δεν έχει γεννηθεί μ’ αυτό το φόβο. Πρόκειται για μια ανασφάλεια που βγαίνει στην επιφάνεια μ’ αυτό τον τρόπο. Αυτός που φοβάται τα ταξίδια με τα αεροπλάνα θα πρέπει θα «αποκρυπτογραφήσει» το φόβο του, να βρει τι βρίσκεται πίσω απ’ αυτόν. Φοβάται μήπως χάσει τη ζωή του; Αυτή η πιθανότητα αντικειμενικά είναι ελάχιστη, ιδιαίτερα σε σχέση με τα υπόλοιπα μέσα μεταφοράς. Μήπως φοβάται επειδή δεν έχει τίποτα κάτω από τα πόδια του, δηλαδή, δεν μπορεί να έχει τον έλεγχο; Αυτό συνήθως, συμβαίνει σε άτομα που φαίνονται δυναμικά και «ισχυρά», από τα οποία δεν θα περίμενε κανείς να έχουν φοβίες. Μήπως κατά βάθος φοβάται επειδή θα βρεθεί μακριά από αγαπημένα πρόσωπα, χωρίς να μπορεί να έχει επικοινωνία μαζί τους; Αυτό συμβαίνει κυρίως σε ευαίσθητα και συναισθηματικά εξαρτημένα άτομα.
Υπάρχει και η εκδοχή να είχε κάποια τραυματική εμπειρία στο παρελθόν το ίδιο το άτομο ή κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο. Επίσης, μπορεί να είναι μια μαθημένη συμπεριφορά, να έχει δει για παράδειγμα τη μητέρα του να φοβάται και να έχει αποκτήσει και τον ίδιο φόβο. Εξάλλου, μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ, τόσα που ακούστηκαν και προβλήθηκαν από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης τρομοκρατήθηκαν ακόμη και οι πιο ψύχραιμοι άνθρωποι.
Για την αντιμετώπιση της φοβίας το πρώτο βήμα είναι το άτομο να ανακαλύψει αυτό που αναφέρθηκε παραπάνω, δηλαδή τι κρύβεται πίσω από αυτό. Για ποιο λόγο συμβαίνει και ποια είναι τα αποτελέσματα. Πολλές φορές τα αποτελέσματα είναι θετικά, γι’ αυτό και παγιώνεται ο φόβος. Για παράδειγμα μπορεί μ’ αυτό τον τρόπο το άτομο να καταφέρνει να έχει την προσοχή του συντρόφου του, των συνταξιδιωτών ή ακόμη και να μην ταξιδεύει για υποχρεώσεις.
Εφόσον κατανοήσει τα παραπάνω (συνήθως απαιτείται η βοήθεια ειδικού) μπορεί να μάθει κάποιες ασκήσεις χαλάρωσης, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίζει τα συμπτώματα μέχρι να εξαφανιστούν. Οι μέθοδοι ελέγχου των αρνητικών σκέψεων και της αναπνοής έχουν αποδειχτεί ιδιαίτερα χρήσιμες.
Ο φόβος για τα ταξίδια με αεροπλάνα είναι μία φοβία, όπως όλες οι άλλες, η οποία μπορεί να επηρεάζει σοβαρά τη ζωή κάποιου και χρειάζεται αντιμετώπιση κι όχι υπεκφυγές. Είναι δυνατόν να θεραπευτεί, ώστε το άτομο να μπορέσει να έχει εμπειρίες που ως τότε θα απέφευγε.
