Από τον Κωνσταντίνο James Wiliams
8. Ο λόγος της Ασθένειας του νου (της διαταραχής χημείας)
Την ασθένεια του νου (σώμα) η οποία στην ουσία είναι ασθένεια του σώματος (διαταραχή της χημείας του εγκεφάλου) θεραπεύει η επιστήμη της ψυχιατρικής με φαρμακευτική αγωγή Εξετάζοντας όμως τον άνθρωπο δια των Γραφών βλέπουμε ότι -ο φύση άνθρωπος- είναι πνευματικά δημιουργημένος (η ψυχή) να λειτουργεί φυσιολογικά μόνον όταν λειτουργεί με το Χριστολογικό ήθος.
[Γένεσης 2:7] “ΚΑΙ ΕΠΛΑΣΕ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΑΠΟ ΧΩΜΑΤΟΣ ΕΚ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΕΝΕΦΥΣΗΣΕΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΥΚΤΗΡΑΣ ΑΥΤΟΥ ΠΝΟΗΝ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΕΓΕΙΝΕΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΣ ΨΥΧΗΝ ΖΩΣΑΝ”.
9. Με την περιγραφή αυτή και έχοντας υπ’ όψιν ότι κατά την Πατερική Θεολογία -Καρδία και Νους το ίδιο πράγμα είναι-, μπορούμε να καταλάβουμε τους λόγους γιατί, όταν ο παρά φύση τρόπος σκέψεως και ζωής (πάθη) αφομοιωθούν και γίνουν δια της φαντασίας μέρος του “φυσιολογικού/καθημερινου” τρόπου ζωής, έχουν την “ικανότητα” να προξενήσουν ενδεχομένως δια της παραφύσεως τους παρουσίας στον νου την –αντίδραση- δηλαδή την διαταραχή της χημείας του εγκεφάλου (ψυχιατρική ασθένεια). Με αλλά λόγια -μέσα στην ζωοποιό -πνοή ζωής- Του Κυρίου, ο Θεός ενεφυσά ταυτοχρόνως το Χριστολογικό Του ήθος το οποίο εμείς γνωρίζουμε και σαν Συνείδηση. Οι Πατέρες διδάσκουν ότι η Συνείδηση είναι ο νους της Ψυχής. Η αντιπαράθεση τότε μεταξύ Αμαρτίας και Συνειδήσεως (το ήθος Του Χριστού) γίνεται αιτία να γίνεται μια επεκτεταμένη ψυχολογική αντιπαράθεση μεταξύ του σώματος (νου) και ψυχής (καρδίας) η οποία να έχει ως συνεπακόλουθο την ασθένεια του υποδιεστέρου δηλαδή διαταραχή της χημείας του νου (σώματος).
Τα πάθη, όχι μόνο παρεμποδίζουν την φυσιολογική λειτουργία του νου τον αιχμαλωτίζουν και του στερούν την ελευθερία, αλλά έχουν την ιδιότητα -αφού αφύσικα τον αναγκάζουν να εργάζεται- να τον αλλοιώσουν… να τον αρρωστήσουν.
10. Πάθος κατά τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακος, είναι ο πονηρός λογισμός όπου εμφωλεύει μέσα στην ψυχή με πολυκαιρία οπόταν από την πολλή συνήθεια κάμνει την ψυχή να λάβει έξη εις αυτόν ώστε λόγω της έξεως αυτής να τρέχει εις αυτόν με την δική της προαίρεση και όχι με την βία Η ψυχή τότε θεληματικώς (η ασθενούσα ψυχή) καταβιβάζετε εις την σωματική πράξη της αμαρτίας. Οι κακοί δε λογισμοί (κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη), «λόγοι δαιμόνων εισί και πρόδρομοι των παθών».
11. Αφιέρωση ειδική στους Ψυχιατρικά Ασθενείς
Είναι απαραίτητη προϋπόθεση γι όλους όσους είναι ψυχιατρικά ασθενείς και ζητούν την αποκατάσταση και του Νου (δια της Ψυχιατρικής) και της Ψυχής (δια της Εκκλησίας) να γνωρίζουν ότι:
H Ψυχιατρική αγωγή είναι απαραίτητη στον ψυχιατρικά ασθενή διότι μόνο δια -υγιή νου, μπορεί να συμμετάσχει σωστά στην πνευματική ζωή της Εκκλησίας η όποια θεραπεύει τα πάθη. Συνεχίζοντας όμως, όταν κάποια στιγμή θα αρχίσει ο άνθρωπος (ο ψυχιατρικά ασθενής) να ελευθερώνεται από τα ανθρωπόκτονα πάθη και θα αρχίσει να βιώνει την Ειρήνη Του Χριστού πρέπει να έχει υπ’ όψιν, ότι η φαρμακευτική αγωγή της Ψυχιατρικής -δεν σταματά- (παραμένει) εκτός και εάν ορίσει διαφορετικά ο γιατρός.
Εάν π.χ ένας άνθρωπος της Εκκλησίας ξαφνικά γίνει διαβητικός η θρησκευτική του ζωή συνεχίζεται αλλά η ινσουλίνη η οποία πρέπει να παίρνει ώστε να μπορεί να παρακολουθεί και να συμμετάσχει στην ζωή της Εκκλησίας παραμένει.
12. Ιερόθεος Βλάχος Μητροπολίτης Ναυπάκτου
Η θεραπεία του ανθρώπου είναι στην πραγματικότητα η κάθαρση του νου, της καρδιάς, του κατ’ εικόνα, η επαναφορά του νου στο αρχέγονο και πρωτόκτιστο κάλλος και κάτι περισσότερο, η κοινωνία του με τον Θεό. Όταν γίνεται ναός του Παναγίου Πνεύματος, τότε λέμε ότι επετεύχθη η θεραπεία. Οι θεραπευμένοι είναι οι άγιοι του Θεού. Το κείμενο έχει ληφθεί από το βιβλίο “Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία” του Σεβ. Ι. Βλάχου. Κεφάλαιο Α’ σελ 21-39
Κατάθλιψη
Η παραβίαση της συνειδήσεως δια του νου του ανθρώπου ο οποίος ζει ανθρωποκεντρικά (άγνοια αμαρτία) και όχι Χριστοκεντρικα (φυσιολογικά), έχει ως αποτέλεσμα (αντίκτυπο) ψυχολογικές διαταράξεις οι οποίες νά χρειάζονται ψυχολόγο ή ψυχίατρο … μία από αυτές η κατάθλιψη.
Ο ορισμός τότε ο οποίος περιγράφει τον τρόπο δια του οποίου ο περισσότερο ευαίσθητος όλος άνθρωπος αντιδρά στον παρά φύση τρόπο υπάρξεως του ονομάζετε κατάθλιψη.
Ανορεξία
Όλοι γνωρίζουμε ότι:
Όσο υγιές το σώμα, τόσο ποιο ισχυρή η υγειά και η ζωτικότητα δια της οποίας αντιστέκεται το σώμα εις τις διάφορες ασθένειες…
Έτσι με αυτό ακριβώς τον ίδιο τρόπο, όσο ποιο –φυσιολογική (Χριστολογική)- παραμένει η ΚΑΡΔΙΑ (το ΕΙΝΑΙ), τόσο ποιο υγιής αναδεικνύεται ο Νους (Σωμα) δια του οποίου ο άνθρωπος σκέφτεται και παίρνει τις σωστές αποφάσεις δια των οποίων κλείνονται έξω τα Πάθη.
Η Φιλαυτία -η αγάπη του ΕΓΩ- η οποία γεννά την Κενοδοξία δηλαδή την Επιδεικτηκοτητα, είναι -ΠΑΝΙΣΧΥΡΑ ΠΑΘΗ- μέσα από τα οποία ο άνθρωπος -αρνείται την τροφή- ανταλλάσσοντας με αυτόν τον τρόπο -την Υγεία (του σώματος) με την Φήμη τα Λεφτά και την Δόξα !
Η αιχμάλωτη εις τα Πάθη Ψυχή δια της οποίας ο Νους -αρνείται την τροφή- είναι Ουράνια, και έτσι -Ουράνια μόνον- μπορεί να είναι η ΘΕΡΑΠΕΙΑ της.
Ενώ την Ψυχική Θεραπεία θα παρέχει ο αναστάς Θεάνθρωπος Χριστός ως -Μέγας Αρχιερέας- δια των Μυστηρίων της Εκκλησίας (Εκκλησιασμός Εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία), την Θεραπεία του Νου στο πρόσωπο αυτό που αγαπάμε, θα είναι η καθημερινή αγάπη και η συμπαράσταση μας, που θα επαναφέρει στο άτομο την απολεσθείσα -Προσωπική του Αξία- δια της οποίας θα αποκατασταθεί η Υγεία τόσο στην Ψυχή (Πάθη) όσο και στο Σώμα (Νους).
Ο Κύριος πληροφορεί τον επί 38 χρόνια παράλυτο της λίμνης Βηθεσδά τον οποίο έχει θεραπεύσει (σωματικά) “να προσέχει να μην αμαρτάνει πλέον, δια να μην του συμβεί τίποτε χειρότερο από την ασθένεια που είχε η οποία του είχε συμβεί -εξ αμαρτιών του-”.
Είναι ακριβώς για αυτόν τον λόγο που η Εκκλησία –θεραπεύει- (προλαβαίνει) για να μη αρρωσταίνει το Σώμα (νους) και να πεθαίνει μαζί του και η Ψυχή.
Ο Χριστός δεν ήρθε να διδάξει φιλοσοφικά αλλά θεραπευτικά!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΜΕΡΟΣ Ι
Περισσότερα δείτε εδώ:
