Χρόνος ανάγνωσης 4 ΄

Της Jessica Fearnley

Επιμέλεια – Μετάφραση: Ελεάνα Πανδιά, Επικοινωνιολόγος, MA, υπ. διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου

Πριν από επτά χρόνια έπαθα burn out και ύστερα από μια μακροχρόνια και αργή ανάρρωση, ανακάλυψα ότι θα ήθελα να αλλάξω τον τρόπο ζωής μου. Αποφάσισα να καταργήσω το οκτάωρο και να αρχίσω να χτίζω έναν τρόπο ζωής που να αντανακλά την ισορροπία που επιθυμούσα να διατηρήσω ανάμεσα στην προσωπική και την επαγγελματική μου ζωή.

Κι ενώ η απόφασή μου φαινόταν εξαιρετική στη θεωρία, συνειδητοποίησα ότι εργαζόμουν συχνά τουλάχιστον 50 ώρες την εβδομάδα όταν ξεκίνησα να «στήνω» την επιχείρησή μου, παρά το γεγονός ότι είχα βοήθεια στην ανατροφή του παιδιού μου για τις μισές από αυτές τις ώρες.

Αντί να ξεκουράζομαι, εργαζόμουν ακόμα και ως αργά το βράδυ, αφού έβαζα το γιο μου για ύπνο. Εξειδικεύτηκα στην εκμετάλλευση κάθε δευτερολέπτου της ημέρας για να δουλεύω.

Κι όμως, αυτή η μέθοδος δεν εξυπηρετούσε ούτε εμένα, ούτε την επιχείρησή μου. Παρατήρησα ότι ύστερα από αρκετούς μήνες εργασίας σε αυτό το ρυθμό, η επιχείρηση μου δεν αναπτυσσόταν παρά τις ατέλειωτες ώρες εργασίας που της αφιέρωνα.

Εκτός αυτού, ένιωθα να παραπαίω ανάμεσα στον ανήσυχο ενθουσιασμό, σκεπτόμενη τις δυνατότητες της επιχείρησής μου και την συντριπτική συνειδητοποίηση των άπειρων εμποδίων στο δρόμο για την επιτυχία.

Και μετά συνέβη η ζωή. Ο πατέρας μου διαγνώστηκε με καρκίνο στο τελευταίο στάδιο και πέθανε λίγες βδομάδες αργότερα. Έμεινα έγκυος στο δεύτερο παιδί μου, με τη ναυτία και την εξάντληση ως μόνιμη συντροφιά και μια αναπάντεχη διάγνωση διαβήτη εγκυμοσύνης στο τρίτο τρίμηνο. Ο σύζυγός μου δέχτηκε μια νέα πρόταση για δουλειά την οποία αποφασίσαμε να αποδεχτούμε και να μετακομίσουμε 300 χιλιόμετρα μακριά.

Όλα αυτά με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει στην επιχείρησή μου.

Το προϊόν μου είχε «χτιστεί» πάνω στην ισορροπία ανάμεσα στην εργασία και την προσωπική ζωή και απλώς δεν μου φαινόταν σωστό που οι επιχειρηματικοί μου στόχοι, καθόριζαν σε μεγάλο βαθμό την προσωπική μου ζωή. Είχα ξεκινήσει να εργάζομαι αποφασισμένη να την προσαρμόσω στις οικογενειακές μου υποχρεώσεις, δίνοντας προτεραιότητα σε έναν τρόπο ζωής που να ωφελεί την υγεία και την ευημερία μου.

Αποφάσισα να αλλάξω το επιχειρηματικό μου μοντέλο και να επιλέξω ένα περισσότερο ευέλικτο πρότυπο εργασίας.

Συνεπώς, μείωσα τις ώρες εργασίας μου και τα ωράρια των ανθρώπων που με βοηθούν στην ανατροφή των παιδιών μου και την διαχείριση του νοικοκυριού μου.

Αυτό σήμαινε αναστολή των σχεδίων μου για το τρέχον έτος και συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι έπρεπε να επιβραδύνω τους ρυθμούς μου. Ακόμη και όταν το αποφάσισα αυτό, δεν ήμουν απόλυτα σίγουρη για το τι θα αντιμετώπιζα. Αλλά ήμουν έτοιμη να δεχτώ, ότι οι επαγγελματικοί μου στόχοι μου θα έπρεπε να περάσουν σε «δεύτερη μοίρα», ενώ τακτοποιούσα τα του οίκου μου.

Εξεπλάγην όταν διαπίστωσα πως η επιχείρησή μου άρχισε πραγματικά να πηγαίνει καλύτερα – μετά από αυτές τις αλλαγές – από ότι όταν της αφιέρωνα περισσότερες ώρες.

Κέρδιζα περισσότερα χρήματα. Άρχισα να απολαμβάνω περισσότερο τη δουλειά μου. Συνδέθηκα περισσότερο με τους πελάτες μου, αλληλεπιδρούσα πιο ουσιαστικά μαζί τους κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεών μας. Υπέφερα λιγότερα και πετύχαινα περισσότερα.

Τι είχε αλλάξει λοιπόν;

Χωρίς να το συνειδητοποιώ, εφάρμοζα τις αρχές που διδάσκω στους πελάτες μου. Αξιοποιούσα πιο αποτελεσματικά το χρόνο μου και κατάφερνα να κάνω περισσότερα.

Και ποια είναι η συμβουλή που κάνει όλη τη διαφορά; Την έχω ονομάσει «Just One Thing», και έχει ως εξής:
Κάθε βράδυ Κυριακής, πριν ξεκινήσει η εργάσιμη εβδομάδα ανοίγω το Evernote και φτιάχνω μια λίστα με όλα όσα θέλω να πετύχω μέσα στις επόμενες επτά ημέρες.

Στη συνέχεια, ομαδοποιώ τις εργασίες κάτω από επικεφαλίδες, π.χ. μάρκετινγκ, ιστοσελίδα, πελάτες ή τις δραστηριότητες που έχω να κάνω σε σχέση με κάτι από αυτά. Συμπεριλαμβάνω πράγματα που πρέπει να γίνουν στο σπίτι κάτω από μια ξεχωριστή κατηγορία.

Στη συνέχεια, εξετάζω τον κατάλογο στο σύνολό του και θέτω την ερώτηση:
«Ποιο πράγμα θα έχει τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην επιχείρησή μου αυτή την εβδομάδα;»
Σκέφτομαι ότι μπορεί να έχω χρόνο να κάνω ένα μόνο πράγμα από τη λίστα. Επιλέγω το πιο σημαντικό και το κάνω πρώτα.

Ακούγεται απλό, αλλά δεν δούλευα κατ’ αυτόν τον τρόπο στο παρελθόν.

Ξεκινούσα με την εργασία που μου άρεσε περισσότερο και μετά έκανα υπερωρίες για να βεβαιωθώ ότι η πιο σημαντική μου εκκρεμότητα έχει επιλυθεί επιτυχώς και στην ώρα της. Και ένιωθα συνεχώς ότι έμενα πίσω στον προγραμματισμό!

Κάλυψα αρκετό έδαφος τους πρώτους μήνες του 2016 και έθεσα τις βάσεις για αυτό που ακολουθούσε, αλλά δεν πέτυχα πραγματικά πολλούς από τους επιχειρηματικούς μου στόχους μέχρι που άρχισα να εφαρμόζω την αρχή «Just One Thing».

Είχα τη δυνατότητα να ξεκινήσω δύο προγράμματα coaching για επιχειρηματίες, να «τρέξω» εντατικά αρκετές προωθητικές ενέργειες και να επεκτείνω το δίκτυό μου σε λίγους μήνες, αφιερώνοντας λιγότερες ώρες και λιγότερο άγχος σε αυτό.

Όλα μέσα σε ένα χρόνο, κατά τη διάρκεια του οποίου έχασα έναν γονέα, έκανα δεύτερο παιδί και μετακόμισα σε ένα διαφορετικό μέρος της χώρας.

Η σμίκρυνση της επιχείρησής μου, μου έδωσε την ισορροπία εργασίας – προσωπικής ζωής που πάντα αναζητούσα. Μου χάρισε χρόνο για να φροντίσω τον εαυτό μου και την οικογένειά μου, σε ένα χρονικό διάστημα που ήρθαν τα πάνω κάτω. Επιπλέον, φύσηξε νέα πνοή στην επιχείρησή μου, που μου έδωσε μια πραγματική ώθηση.

Δεν λέω ότι δεν θα διευρύνω το ωράριο εργασίας μου μόλις περάσει αυτό το χρονικό διάστημα. Αλλά δεν αρκεί να μιλάμε για την μέριμνα του εαυτού και την ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και την προσωπική ζωή χωρίς να μετατρέπουμε τις λέξεις σε πράξεις.

Τι συμβαίνει με εσάς;
Έχετε κουραστεί να εργάζεστε σκληρά και να μην βλέπετε τα ανάλογα αποτελέσματα;
Εσείς εργάζεστε κάθε διαθέσιμο δευτερόλεπτο, παρόλο που γνωρίζετε ότι χρειάζεστε ισορροπία;

Το τελευταίο έτος της επιχείρησής μου με έχει διδάξει πάρα πολλά. Επίσης, μου χάρισε ακόμη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην πεποίθησή μου ότι δεν επιτυγχάνουμε σπουδαία πράγματα αποκλειστικά με σκληρή δουλειά, αλλά και με το να είμαστε συγκεκριμένοι και αυστηροί με το χρόνο που διαθέτουμε, έστω και αν αυτός περιορίζεται από τις οικογενειακές αρμοδιότητες και τη ζωή ως σύνολο.

Ως επιχειρηματίες και ιδιοκτήτες επιχειρήσεων έχουμε τη δυνατότητα επιλογής των όρων και των συνθηκών εργασίας μας.

Το θέμα είναι, θα τους τηρήσουμε;

Πηγή: www.thriveglobal.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Όταν σε υποτιμούν στη δουλειά