Επιμέλεια – μετάφραση: Μύρω Χριστοδούλου
Όταν ένας χρήστης στο Reddit ρωτήθηκε αν αξίζει να περιορίσει κανείς τα κριτήρια της σχέσης του, είπε: «Βραχυπρόθεσμα, είμαι δυστυχισμένος στη σχέση. Μακροπρόθεσμα, είμαι δυστυχισμένος με τον εαυτό μου».
Ως κριτήρια στη σχέση προσδιορίζονται οι προσδοκίες, οι αξίες και τα πρότυπα ενός ατόμου αναφορικά με το τι είναι αποδεκτό, επιθυμητό ή απαραίτητο σε μια ρομαντική σχέση. Τα κριτήρια αυτά, εμπεριέχουν διάφορες πτυχές της σχέσης, συμπεριλαμβανομένων των συναισθηματικών, σωματικών και ψυχολογικών αναγκών. Καθοδηγούν τον τρόπο με τον οποίο οι σύντροφοι αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον, ποιες συμπεριφορές είναι αποδεκτές και ποιες προσδοκίες έχει ο καθένας.
Τα κριτήρια σχέσεων, βοηθούν τους ανθρώπους να διατηρούν υγιή όρια διασφαλίζοντας ότι οι ανάγκες και οι αξίες τους γίνονται σεβαστές. Όταν αυτά τα πρότυπα διακυβεύονται ή περιορίζονται, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δυσαρέσκεια, αγανάκτηση και πιθανόν, ανθυγιεινή δυναμική της σχέσης.
Ακολουθούν τρία σημάδια που δείχνουν ότι συμβιβάζεστε περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε στις ρομαντικές σας σχέσεις.
- Συγχωρώντας την τοξική τους συμπεριφορά
Αν και τα κριτήρια στις σχέσεις είναι υποκειμενικά και διαφέρουν από άτομο σε άτομο, ένας κοινός λόγος για να περιοριστούν είναι η διαχείριση των προσδοκιών μέσα σε μια σχέση. Αρχικά, μπορεί να έχετε υψηλές προσδοκίες αλλά με την πάροδο του χρόνου ενδέχεται να συνειδητοποιήσετε ότι η τελειότητα δεν είναι ρεαλιστική και ότι οι συμβιβασμοί είναι απαραίτητοι.
Ωστόσο, είναι ζωτικής σημασίας να μην συμβιβάζεστε σε ότι αφορά θεμελιώδεις αξίες. Οι προσωπικές ανασφάλειες όπως η χαμηλή αυτοεκτίμηση, συχνά οδηγούν τους ανθρώπους να μειώνουν σημαντικά τα κριτήρια τους, φοβούμενοι ότι αν τα διατηρήσουν πολύ ψηλά θα μείνουν μόνοι ή χωρίς αγάπη.
Μπορεί να βρίσκουν δικαιολογίες για τον σύντροφό τους με το να:
Υποβαθμίζουν. Αυτό περιλαμβάνει την υποβάθμιση της σημαντικότητας της αρνητικής συμπεριφοράς του/της συντρόφου, πείθοντας τον εαυτό τους ότι δεν είναι κάτι σημαντικό ή ότι όλοι έχουν ελαττώματα. Για παράδειγμα, μπορεί να προσπερνούν τους συχνούς καβγάδες ή τα ασεβή σχόλια και να τα θεωρούν ως «φυσιολογικές» προκλήσεις της σχέσης, αγνοώντας τη βαθύτερη επίδραση που έχουν αυτές οι συμπεριφορές στην ευτυχία και την αυτοεκτίμησή τους.
Συγχωρούν. Ενώ η συγχώρεση είναι ένα υγιές κομμάτι σε οποιαδήποτε σχέση, μπορεί να γίνει προβληματική όταν χρησιμοποιείται επανειλημμένα για να δικαιολογήσει σοβαρά ζητήματα χωρίς να τα αντιμετωπίσει. Τα άτομα ενδεχομένως να συγχωρούν τον/την σύντροφό τους για συμπεριφορές όπως η ανειλικρίνεια ή η συναισθηματική παραμέληση, ελπίζοντας ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν, αλλά χωρίς να καθιστούν τον/την σύντροφό τους υπεύθυνο/η ή να θέτουν όρια, αυτά τα ζητήματα είναι πιθανό να επιμείνουν.
Δικαιολογούν. Αυτό, αφορά την εκλογίκευση της κακής συμπεριφοράς του/της συντρόφου, βρίσκοντας λόγους για να τη δικαιολογήσει. Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να δικαιολογήσει τις επανειλημμένες εκρήξεις θυμού του/της συντρόφου του/της αποδίδοντάς τις στο εργασιακό άγχος ή σε τραύμα του παρελθόντος αντί να αναγνωρίσει ότι μια τέτοια συμπεριφορά είναι απαράδεκτη και πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Η αιτιολόγηση της συμπεριφοράς, μπορεί να οδηγήσει σε ένα μοτίβο αποδοχής συμπεριφορών που βλάπτουν τα θεμέλια της σχέσης.
Κάθε μία από αυτές τις στρατηγικές επιτρέπει στα άτομα να ελαχιστοποιήσουν τα κριτήρια τους με τρόπο που τα βοηθά να αποφύγουν την άμεση σύγκρουση αλλά τελικά, αυτές οι πρακτικές οδηγούν σε μεγαλύτερη δυσαρέσκεια και μακροπρόθεσμά σε φθορά.
- Ελπίζοντας στην αλλαγή
Μια συνηθισμένη παρανόηση που οδηγεί τους ανθρώπους να συρρικνώνουν τα κριτήρια της σχέσης τους είναι η πεποίθηση ότι μπορούν να αλλάξουν τον/την σύντροφό τους. Μπορεί να παραβλέπουν αρνητικές συμπεριφορές όπως η ασυνέπεια, η έλλειψη συναισθηματικής διαθεσιμότητας, σεβασμού και φιλοδοξίας ή ακόμη και η ανεντιμότητα και να πείθουν τον εαυτό τους ότι με αρκετή αγάπη και υποστήριξη, ο/η σύντροφός τους τελικά θα «αλλάξει».
Αντί να αναγνωρίσουν ποιος πραγματικά είναι ο/η σύντροφός τους στο παρόν, εστιάζουν στις προοπτικές του/της συντρόφου τους και επενδύουν σε αυτό που ελπίζουν ότι θα μεταμορφωθεί.
Μέλος του Reddit έγραψε: «Έβγαινα με τον άντρα #1 για ένα χρόνο και μετά χωρίσαμε. Έβγαινα με τον άντρα #2 για ένα χρόνο και μετά χωρίσαμε. Επέστρεψα στον άντρα #1 με τον οποίο χωρίζαμε και τα βρίσκαμε ξανά για περίοδο τριών χρόνων. Θα έλεγα ότι το γεγονός ότι ελάττωνα τα κριτήρια μου κάθε φορά που επέστρεφα στον άντρα #1, δεν άξιζε. Επέμενα να ελπίζω ότι θα άλλαζε και πίστευα ότι θα κατάφερνα να τον αλλάξω εγώ. Ωστόσο, ο ίδιος δεν προσπάθησε να αλλάξει τον εαυτό του. Γι’ αυτό, έφυγα για πάντα.
Οι άνθρωποι με προοδευτική νοοτροπία είναι γενικά πιο αισιόδοξοι και υποστηρικτικοί στις σχέσεις επειδή πιστεύουν ότι με προσπάθεια, ο/η σύντροφός τους μπορεί να αλλάξει τις αρνητικές συμπεριφορές του/της. Ωστόσο, αυτή η νοοτροπία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μη ρεαλιστικές προσδοκίες, οι οποίες ενδέχεται να προκαλέσουν απογοήτευση και δυσπιστία όταν ο/η σύντροφός τους αποτυγχάνει να κάνει τις προσδοκώμενες αλλαγές.
Αντί να προσπαθείτε να αλλάξετε έναν σύντροφο που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες σας, είναι σοφότερο να βρείτε κάποιον που εκτιμάτε πραγματικά όπως είναι.
- Είστε ο/η μόνος/η που θυσιάζεται
Ένα ξεκάθαρο σημάδι ότι έχετε ελαττώσει τα κριτήρια σας είναι ότι διαρκώς, προσφέρετε και προσπαθείτε ενώ ο/η σύντροφος σας αποτυγχάνει συστηματικά να σας συναντήσει στη μέση αυτής της προσπάθειας. Αυτό συμβαίνει συχνά όταν οι άνθρωποι θυσιάζονται υπερβολικά, παραμελώντας τις δικές τους ανάγκες, με την ελπίδα ότι η αγάπη τους θα βρει τελικά ανταπόκριση.
Οι θυσίες είναι απαραίτητες για τη διατήρηση μιας υγιούς σχέσης όπου και οι δύο σύντροφοι βάζουν, μερικές φορές, τις ανάγκες του άλλου σε προτεραιότητα. Όταν όμως μόνο το ένα άτομο θυσιάζει συστηματικά χωρίς αμοιβαιότητα, αυτό μπορεί να εξαντλήσει την ψυχική του υγεία, οδηγώντας το σε συναισθηματική εξάντληση, δυσαρέσκεια και απώλεια ταυτότητας, αφήνοντας το άτομο αυτό να αισθάνεται άδειο και υποτιμημένο. «Δεν ήμουν ευτυχισμένη, αλλά εξακολουθούσα να προσπαθώ γιατί ήθελα να δώσω μια ευκαιρία (και άλλη μία και άλλη και άλλη). Στο τέλος, δεν αναγνώριζα καν τον εαυτό μου πια», μοιράστηκε μία χρήστης του Reddit.
Αντί να συμβιβαστείτε με έναν σύντροφο που σας βλέπει μόνο ως πηγή προσωρινής υποστήριξης, είναι ζωτικής σημασίας να αναγνωρίσετε τη δική σας αξία και να δώσετε προτεραιότητα στην αυτοφροντίδα, εξασφαλίζοντας την ικανοποίηση των αναγκών σας. Η εξάσκηση της αυτο-αγάπης σας απελευθερώνει από την ανάγκη για αγάπη που δεν εκτιμάται και σας δίνει τη δυνατότητα να αναζητήσετε μια σχέση που να βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό και την κοινή προσπάθεια.
Με πληροφορίες από το psychologytoday.com
